MUSA NG MGA ANARKISTA
"Masdan mo ang mga bulaklak sa parang... Walang ibong nahulog sa lupa nang walang saysay..."
Bagamat naglagalag ka sa disyerto, di tiyak na may pangakong tahanan
sa kabilang ibayo ng bundok, kung baga sa.....
Sa dulo ng duguang bahag-hari, ano—sino ang naghihintay? Baka sakali:
Isang kunang bakante na, gayak ng kumanlong at kumalinga sa darating--
Gumapang na ang sanggol mula sa pusod ng inang ginahis ng agilang
mandaragit
Sa dulo ng landas, saksi ang magkatipan sa kariktang pumaimbulog
sa bughaw na balat-kayo
ni Salome
Kahiman nabuwal, bumangon na sa matris ang bayaning kikitil
Sa uring mandarambong sa kabilang mukha ng bahag-hari,
kahimanawari—
Langit sa lupa’y magkatalik sa bisig, sa brasong kumanlong at humiwalay
Kahit sandali lamang lumitaw ang banaag ng kulay na kusang naglaho
Laging gayak makitunggali habang dumaramay, saksi sa pagsilang ng
manunubos
Kahimanawari?
Ngunit di ba sinabi mo, ang Kaharian ay narito na, sa puso, sa bawat
loob?
Mula sa buto ng mustasa, tigil na ang himutok, tahan na, tahanan na,
Dumating na tayo, wari'y tulisan sa gabi, nanghihimasok, regalo para sa
sumasalubong
hindi kapayapaan kundi magayumang ngiti
at matalim na sundang.
--ni E. SAN JUAN, Jr.
No comments:
Post a Comment