ISANG HIWA NG DANAS SA PALAWAN

ISANG  HIWA NG DANAS SA PALAWAN

Nagdudumilat ang bulag na detenidong nakabunggo natin

sa bilangong walang rehas habang gumagala

sa dating “model penal colony” ng Puerto Princesa.

Naglakbay tayo sa Isla Dos Palmas, laging nakatitig

sa iyong alindog, hinuhulaan kung may puwang o lusot

sa iyong dibdib, daungan ng lumulutang na panaginip.

Hinabol ka ng malikot na daliri ng alon at hanging

humipo’t yumapos, labas-masok, minasda’t minasid

habang ako’y nangangapa, sinasalat ang tarangkahan….

Naglayag tayo patungong ilog sa ilalim ng bundok,

sumuot sa yungib na pugad ng mga paniki’t ibong lagalag,

pumasok, hinugot ng hinalang may matutuklasan doon.

Nag-aapuhap sa kuweba ng mga espiritu, walang rehas o bakod--

umaapaw sa dilim ang dibdib ng lupang hinukay ng tubig

labas-masok ang kutob,  agam-agam, naglamay sa bukana….

Nakapikit, umiilag sa duming nahulog at nalaglag na sukal—

Sinon’g sumusubaybay? Anong anino ang yumakap sa iyo?

Nangalisag ang buhok ng nakabalatkayong dilag--

O diwata ng islang sinakop, patawarin ang paglagos

sa iyong santuwaryong niloob, ginahis—kami’y

bilanggong nakadilat, bulag sa nahubdang alindog.

--E. SAN JUAN, Jr.